Op één april sloot de bakkerij van Boskanter haar deuren. De VZW blijft wel brood bakken op het (bijna) maandelijkse pizza- en oogstfeest, en we proberen tijd te maken om onze kennis te delen, maar we noemen ons geen bakker meer.
Van 2013 tot april 2020 verkocht de bakkerij van Boskanter desembrood aan buurtbewoners, voedelteams en biobuurtwinkels. Wat begon als een burenproject groeide in de handen van gedreven vrijwilligers uit tot een terecht trots uitgangsbord van ons doel om mensen te laten ‘proeven van een ander leven’. Een lekker, gezond en duurzaam stukje ambacht.
De bakkerij loslaten was niet gemakkelijk. Het brood was een manier om mensen te bereiken en ons verhaal te vertellen. Het was hartverwarmend het enthousiasme van de klanten te zien. Het was hard werk, maar ook iets om trots op te zijn.
Anderzijds is het bakken (voor iedereen hier op het erf, en eens per maand voor het oogstfeest) nu weer vrijblijvender. Daardoor krijgen meer vrijwilligers en geïnteresseerden de kans om al doende te leren, en is er meer ruimte voor creativiteit en uitwisseling. En hoewel het brood een welkome inkomstenbron was om de activiteiten van de VZW te financieren, was het toch veel werk voor weinig opbrengst, en daarmee eigenlijk ook geen duurzaam model voor de huidige economische realiteit. En dan teelden we nog niet eens zelf het graan op de manier die wij zouden willen: zonder grondbewerking, op een manier die vruchtbare bodem opbouwt. Misschien komt er nu meer tijd vrij om daar, kleinschalig, wat verder op te zoeken.